បើតាមលោក រ៉ុង ឈុន ទឹកដី រួមនិងកោះមួយចំនួននៅកម្ពុជា ទើបនឹងបាត់បង់ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ១៩៨០ ទៅឆ្នាំ២០១០នេះតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងនោះរួមទាំងកោះត្រល់ផងដែរ។ លោកបានលើកយកប្រសាសន៍សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន មកនិយាយ ដែលកន្លង សម្តេចបាននិយាយថា កោះត្រល់បានបាត់បង់តាំងពីមុនឆ្នាំ១៩៦០ មកហើយ មិនមែនពេលថ្មីៗ នេះទេ។
សម្រាប់លោក រ៉ុង ឈុនវិញ ប្រសាសន៍របស់សម្តេច ហ៊ុន សែន គឺពុំត្រឹមត្រូវនោះទេ គឺទើបបាត់បង់ក្រោមការគ្រប់គ្រងពីប្រទេសវៀតណាមក្នុងទសវត្សរ៍៨០នេះ តែប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងនោះដែរ លោក រ៉ុង ឈុនបានលើកយកភស្តុតាងមួយចំនួន ដែលបញ្ជាក់ថាកោះត្រល់ពិតជា បាត់បង់ក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ៨០។ តួយ៉ាងក្នុងឯកសារមេរៀនភូមិវិទ្យាថ្នាក់ទី៧ បោះពុម្ពឆ្នាំ១៩៨៥ ក្នុងសម័យសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា ដែលកម្ពុជាស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃប្រទេសវៀតណាមនោះ ប្រទេសវៀតណាមផ្ទាល់ក៏បានទទួលស្គាល់ដែនកោះត្រល់ ថាជាកម្មសិទ្ធិរបស់កម្ពុជាដែរ តាមការ រៀបរាប់ពីសណ្ឋានដីកោះក្នុងសៀវភៅនោះ។
ភស្តុតាងមួយទៀត តាមរយៈទីតាំងនៃកោះត្រល់រវាងឆ្នេរកម្ពុជា និងវៀតណាម។ លោក រ៉ុង ឈុន ពន្យល់ថា ពីកោះត្រល់មកឆ្នេរសមុទ្រខ្មែរមានចំងាយត្រឹម១៥គីឡូម៉ែត្រតែប៉ុណ្ណោះ ដោយឡែក ពីវៀតណាមមកកោះត្រល់វិញ មានចំងាយរហូតទៅ៤៥គីឡូម៉ែត បើតាមច្បាប់អន្តរជាតិ គឺអទិភាពទៅ ប្រទេសណាដែរមានទីតាំងនៅជិតជាង ជាដែនដីរបស់ខ្លួន។
ហេតុផលមួយទៀតដែលលោក រ៉ុង ឈុន អះអាងថាជាលទ្ធភាពដល់កម្ពុជាក្នុងការទាមទារដែរនោះ គឺតាមរយៈកិច្ចព្រមព្រៀងបញ្ហាកម្ពុជានៅទីក្រុងប៉ារីស ថ្ងៃទី២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩១ជាដើម។
ពាក្យសំដីដែលលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែនធ្លាប់បាននិយាយកន្លងមកថា កម្ពុជាគ្មានសិទ្ធិទាមទារ កោះត្រល់ពីវៀតណាមវិញនោះ គឺជាការបំបាក់ស្មារតីកូនចៅជំនាន់ក្រោយ ក្នុងសិទ្ធិទាមទារទឹកដីរបស់ខ្លួនត្រឡប់មកវិញ។ នេះជាសំដីរបស់លោក រ៉ុង ឈុន។ លោកថា គួរណា ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលធ្វើយ៉ាងណាបំផុសស្មារតីដល់ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយ ក្នុងការទាមទារសិទ្ធិអធិបតេយ្យភាពរបស់ខ្លួនមកវិញ។
ប៉ុន្តែផ្ទុយមកវិញ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីពុំបានធ្វើនោះទេ។ មូលហេតុទាំងនេះត្រូវបានលោក រ៉ុង ឈុនពន្យល់ថា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីអាចមានរឿងជំពាក់ជំពិនអ្វី និប្រទេសវៀតណាមផងដែរ ទើបមិនហ៊ានចេញមុខដោះស្រាយពីបញ្ហាមួយនេះ។
លោក រ៉ុង ឈុនគ្រោងនឹងដាក់លិខិតមួយច្បាប់ និយាយពីបញ្ហាខាងលើនេះទៅ នាយករដ្ឋមន្ត្រី ស្នើឲ្យពិចារណាឡើងវិញ ចំពោះពាក្យថាកម្ពុជាមិនអាចយកទឹកដី រួមនិងកោះខ្មែរ ដែលបានបាត់បង់ទៅប្រទេសជិតខាងមកវិញ តែហេតុផលជាក់ស្តែង កម្ពុជាមានសិទ្ធិ គ្រប់គ្រាន់៕
